Po raz kolejny okazało się, że trzynastka wcale nie musi być pechowa: tego dnia bowiem odbyło się kolejne już spotkanie z moimi drogimi Czytelnikami. Tym razem w Warszawie, na Mokotowie, fizycznie kilka ulic od miejsca, gdzie stoi dom Poloniusów.
Miałem przyjemność gościć w 126. odcinku wideobloga Anki Czytanki. W rozmowie z Anną Czerny Marecką opowiedziałem o moich obecnych i przyszłych przedsięwzięciach.
Nie spodziewałem się, że będzie tak fajnie: spotkania w ramach XXVI Pomorskiej Wiosny Literackiej w Pedagogicznej Bibliotece Wojewódzkiej w Słupsku były okazją do poznania wspaniałych twórców, ale także do konfrontacji „oko w oko” z czytelnikami, co najbardziej sobie cenię.
Pan od anglika: i tak oto, Drogi Czytelniku, dotarliśmy prawie do końca. Ostatni bohaterowie tej opowieści, z którą przyjdzie nam się pożegnać.
Moi Drodzy, ja wiem, że boicie się otworzyć lodówkę, żeby nie wyskoczył z niej „Czas Zemsty”. Przepraszam, w ramach odskoczni od tego tematu zabiorę Was w podróż w czasie, cofniemy się o jakieś… dwadzieścia lat.
Sympatyków mojej autoironicznej autobiografii zapraszam na kolejny odcinek. Bez długich wstępów: wkraczamy w obszar kontrolowany przez Ministerstwo Oświecenia Publicznego!
Radio Koszalin nadało fragment „Pana od anglika”. Posłuchajcie.
Dziś ostatni fragment moich losów na obczyźnie: wspomnienie Zygwalda i naszych czeskich przyjaciół.
Zapraszam dziś na ciąg dalszy autoironicznej autobiografii „Pan od anglika” p.t. „Friedenfels”: poznacie Maxa, Hannelore, naszych czeskich przyjaciół, ale przede wszystkim Zygwalda.
Po dłuższym czasie wracam do przygód „Pana od anglika”.